Karşıyaka’nın İlk kadın Belediye Başkanı: “Şebnem Tabak”!

Abidin Tekin’in Kalem’inden ŞEBNEM TABAK…

Karşıyaka’nın ilk kadın belediye başkanıydı

DSP’den aday gösterilmişti

Büyükşehirde de rahmetli Piriştina vardı

Şebnem hanımı küçümsemek için bazı baltalar “Ne anlar belediyeden? Mutfaktan geldi O” falan dediler

E kadındı, evinin kadınıydı, golf sahasından gelecek hali yoktu elbet

İyi bir belediye başkanı mıydı? Bilmem .
“Diğerleri kadardı”

Ama firavun değildi..
“Ben neymişim be abi?” dediğini görmemiştik
Kibir yoktu..
Ego yoktu..
“Halkçıydı” Halkın içinde yaşardı

Çarşıda ve ara sokaklarda tek başına yürürdü
İnsanların elini iki eliyle sıkardı
Esnaf ayaküstü birşey söyleyeceği zaman, kulağını açar dinlerdi

Belediye haksız ise görevlileri ikaz eder, esnaf haksız ise oracıkta oturur ikna ederdi

O geçecek diye belki, çarşı her gün pırıl pırıl olurdu

Tepeden bakmazdı
O’nu görenler, “Başkan geliyor” değil, “Şebnem hanım geliyor” derlerdi
Adıyla iş yapardı
İnsanlara “ağabey” “abla” diye hitap ederdi

Belki de bu yüzden bu sevgi dolu insanı halâ etkinliklere davet ederler

Bir bayram günü bütün okullar Karşıyaka stadında toplanmışlardı
Galiba 23 Nisan’dı
Halk tribünlerdeydi

Kaymakam, Milli Eğitim Müdürü, Jandarma Komutanı ve Şebnem hanım da yerlerini almışlardı

Günün önemini anlatan konuşmalar yapıldı
Çocuklar gösterilerini düzenlediler, resmi geçit yaptılar

Sonra “tören bitmiştir” diye anons yapıldı
Veliler falan yavaş yavaş çocuklarını alıp yürümeye başladılar

O sırada hoparlörde söz ve müziği Muammer Sun’a ait olan “Güneş Bizimle Doğar” marşı çalıyor ve Atatürk’ün “Ne Mutlu Türk’üm Diyene!” sözleri yankılanıyordu

Kaymakam ve protokol stat çıkışına doğru yönelmişti

Ben tribünlerde Şebnem Hanım’ın birkaç basamak önündeydim

“Nerde bu kadın ya?” diye arkama döndüğümde, O’nu halâ fonda çalan “Güneş Bizimle Doğar” marşına eşlik ederken gördüm

“Ağlıyordu”…

Evet..
Evinin mutfağından geldi, mutfağa döndü

Ama “vatanseverdi”

Firavunlar ağlamaz..
Şebnem hanım “hüngür hüngür ağlayarak” marş söylüyordu

Etrafında “haberim yokmuş gibi çek pampa ” diyecek bir fotoğrafçı da yoktu

Belediye başkanlığı mı?
“Herkes kadardı ”

Atatürk’ün sesi bu kadını ağlamıştı
Halbuki reklam yapacağı kimse kalmamıştı etrafında
Ve fakat sahtecilik yok, riyakarlık yok, mış gibi yapmak yok

Saygınlık için duyguların kabarması önemli

Ceketi koyar gelirsiniz, ceketi alır gidersiniz..

Anılmak var, yerilmek var
Koltuk dediğin mezara sığmıyor

Şebnem hanım,,,
Sevilen bir “insandı”